مفصل شانه یکی از متحرک ترین مفاصل بدن هست و به همین علت در طی فعالیهای ورزشی مانند تنیس, بدمینتون , وزنه برداری , والیبال ,,,, در معرض آسیب هست. بیشتر آسیب های شانه ناشی از صدمات خفیف که پی در پی روی میدهد ایجاد می شود. این آسیب ها در اکثر موارد در تاندون دو سر بازویی , تاندونهای روتاتور کاف , لابروم و کپسول شانه , و مفصل آکرومیوکلاویکولر( مفصل بین آکرومیون وترقوه) میباشند. صدمات شایع شانه در ورزشکاران شامل : ناپایداری شانه سندرم ایمپینجمنت و آسیب تاندون کاف التهاب تاندون دوسربازویی , و درد در مفصل آکرومیوکلاویکولر می باشد.
– ناپایداری شانه به علت مشکلات ساختمانی مانند پارگی لابروم و یا شلی کپسول شانه روی می دهد. در تعدادی از موارد عدم تعادل عضلانی میتواند عامل بی ثباتی شاانه شود. درمان در اکثر بیماران به سمت جراحی می باشد که می تواند با متد های آرتروسکوپی انجام شود.
– ایمپینجمنت در شانه بعلت سایش مکرر تاندون روتاتور کاف بوسیله عناصر اطراف آن ( مانند استخوان آکرومیون ویا لیگامان آکرومیوکلاویکولر ) ایجاد می شود. این مشکل میتواند در نهایت منجر به پارگی تاندون روتاتور کاف شود. درمان شامل استراحت , داروهای ضد التهابی, فیزیوتراپی , و تزرق کورتن در فضای ساب آکرومیال شانه است. اگر درمان های فوق جواب ندهد عمل جراحی ممکن است لازم باشد.
– پارگی تاندون روتاتور کاف در ورزشکاران بوسیله تروما مانند صدمه کششی ناگهانی و یا بلند کردن شی سنگین بیش از توان تاندون شانه ایجاد می شود. در اکثر این موارد ترمیم جراحی پارگی تاندون روش انتخابی درمانی است.
– التهاب تاندون بای سپس ( دوسربازویی) یک علت شایع درد شانه در ورزشکاران است , درمان شامل استراحت , داروهای ضد التهابی, فیزیوتراپی , و گاهی تزرق کورتن درغلاف تاندون می باشد.
– مشکلات در مفصل آکرومیوکلاویکولر در ورزشکاران بعلت ضربدیدگی مکرر آن هست که باعث خوردگی مقصل و جذب انتهای کلاویکول هست.
بطور خلاصه مشکلات شانه در طی ورزش شایع است. تشخیص به موقع کلید درمان برای پیشگیری از آسیب بیشتر هست. در اکثر موارد پزشک ارتوپد فیزیوتراپی را تجویز می کند که شامل یکسری از ورزشهای کششی و تقویتی است, به هر حال در تعدادی از بیماران عمل جراحی ممکن است لازم باشد.